Ποίηση Παρασκευής: Αφιέρωμα στον ποιητή Μάνο Χατζιδάκι

Μαθητές της Β' Γυμνασίου απήγγειλαν ποίηση Μάνου Χατζιδάκι.

Υπεύθυνες καθηγήτριες: Ειρήνη Παπαθανασίου, Χριστιάννα Μαυρομάτη

Το σχετικό βίντεο μπορείτε να το παρακολουθήσετε στη σελίδα "Ποίηση Παρασκευής"

Ακολουθούν ένα σύντομο βιογραφικό του ποιητή Μάνου Χατζιδάκι καθώς και τα ποιήματα που απαγγέλθηκαν:



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

«Γεννήθηκα στην Ξάνθη μια Τρίτη 10 το βράδυ, την 23^η Οκτωβρίου του 1925. Σαν άνοιξα τα μάτια μου, είδα με απορία πολύ κόσμο να περιμένει την εμφάνισή μου. Το ίδιο συνέχισα κι αργότερα να απορώ, όταν με περίμεναν κάπου να φανώ. Μετακόμισα στην Αθήνα το ’32 και δεν στάθηκε τυχερό να λησμονήσω την αποτυχία μου. Άρχισα να ζω και να εκπαιδεύομαι στην πρωτεύουσα ενώ παράλληλα σπούδαζα την ποιητική λειτουργία του καιρού μου. Μ’επηρέασαν βαθιά ο Ερωτόκριτος, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, το υγρό κλίμα της Θεσσαλονίκης και τα άγνωστα πρόσωπα που γνώριζα τυχαία και παρέμειναν άγνωστα σ’όλα τα χρόνια τα κατοπινά. Έγραψα ποιήματα και πολλά τραγούδια και ασκήθηκα ιδιαίτερα στο να επιβάλλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες. Γύρισα σχεδόν όλο τον κόσμο. Το 1972 επέστρεψα σχεδόν οριστικά στην Ελλάδα. Κράτησα την ψυχραιμία μου και δεν χόρεψα εθνικούς και αντιστασιακούς χορούς στα γυμναστήρια και στα γεμάτα από νέους γήπεδα. Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, προκαλώντας τον σεβασμό των νεοτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας και Μεγάλος Ερωτικός.»  Μ. Χ.

Τα ποιήματα που θα ακούσετε ανήκουν στην ποιητική συλλογή «Μυθολογία δεύτερη» και γράφτηκαν την περίοδο 1968-1982.

Η ΓΗΡΑΙΑ ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Την γνωρίζω καλά

Αυτή την ακριβή Κυρία

Που από καιρό έχει πάψει

Να ομολογεί την ηλικία της.

Κάθεται στον ίδιο

Με τον δικό μου δρόμο

Στη γωνιά ακριβώς.

Απ’τα παράθυρά της

Μπορεί να δει κάθε πρωί

Τις παιδικές φυλακές των «Πέντε Αγίων»

Το νεκροταφείο

Και την αστυνομία πόλεως.

Το εσωτερικό του σπιτιού της, λένε,

Είναι υπέροχο

Αν και φθαρμένο λίγο

Από το Χρόνο

Από τη σκόνη

Και από την ίδια

Που χρόνια τώρα κάθεται

Στις ίδιες καρέκλες.

Λένε πολλά γι’αυτήν

Μα πιο πολύ μιλούν

Για τις πολλές ερωτικές της σχέσεις

Με Στρατηγούς

Με επαγγελματίες Πολιτικούς

Με Διανοούμενους

Αλλά και με Αστυνομικούς.

Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’αυτό

Το μαρτυρούν άλλωστε οι εκκλησίες

Τα πολυάριθμα σχολεία

Οι φυλακές και τα αναμορφωτήρια

Που γενναιόδωρα έχει χαρίσει

εις το Κράτος.

Το σαλόνι της είναι ανοιχτό

Για όσους δεν έχουν ασχολία

Κι αργοπεθαίνουν από πλήξη.

Κι όσοι πηγαίνουν τ’ομολογούν

Πως όλα είναι υπέροχα

Στο σπίτι της καλής αυτής Κυρίας …

Ιδιαίτερα το δειλινό

Στην ώρα του δείπνου

Με την ακριβή ιεροτελεστία του φαγητού

Το σπίτι γίνεται χρυσό

Έ να μνημείο ιστορικό

Με τα πορτραίτα των προγόνων της

Αγωνιστών και δολοφόνων

Με τ’ακριβά παράσημα των «εθνικών υπηρεσιών»

Με τις περγαμηνές και τα χρυσά μαχαίρια

Με τα κεριά και τα ψηφιδωτά …

ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟ

Λατρεύω την αγάπη

γιατί με κάνει να σκέφτομαι.

Λατρεύω τη σκέψη

γιατί με οδηγεί στην πράξη.

Λατρεύω την πράξη

γιατί με κάνει ελεύθερο

να σκέφτομαι και ν’αγαπώ.